Rozdział 17

-Gdzie jesteśmy?- Zapytał Syriusz gdy tylko otworzył oczy i rozejrzał się po nieznanej mu ulicy
-Pomyślałem, że zabiorę cię na zakupy, przecież musisz mieć swoje rzeczy, a nie pozwolę ci tam wrócić- powiedział biorąc go za rękę
-Ale Tom, nie musisz...- zaczął
-Chcę to zrobić, kochany- pocałował go i pociągnął za sobą
-To nie jest Pokątna- zorientował się po chwili
-Nie. Jesteśmy w Los Angeles, jest tu troszkę bardziej nowocześnie, no i jeśli ja mam coś do powiedzenie już nigdy nie wejdziesz na Pokątną
-A to akurat bardzo mi się podoba- uśmiechnął się i zaczął przyglądać się setką sklepów, które dopiero teraz jak zauważył były całkiem inne od tych do których przywykł.
Przede wszystkim, wystawy, były elegantsze i jaśniejsze. A ludzie tu jakby bardziej weseli i nie oglądali się ze strachem za siebie gdy tylko coś głośniej, a to zdarzało się często.
No i dzieci, tu biegały radośnie, a ich rodzice nie nawoływali pełni paniki gdy tylko zniknęły im z oczu
-Tom, tu jest...
-Inaczej- wszedł mu w słowo i przytulił do siebie- Bo widzisz, ja nie chcę zniszczyć ani panować nad całym światem. Co nie znaczy, że pewne zmiany muszą zostać wprowadzone
-Tak- zgodził,się, i mimo ciekawości, nie zapytał co ma na mysli ukochany- A co powiem bartu?- Zaczął się zastanawiać
-Prawdę, jeśli chcesz- poprowadził go do lodziarni, tu pogoda była wspaniała, a on sam miał dość dobrze ukrytą słabość do lodów czekoladowych
-A co jeśli....
-Kochany, wszystko będzie dobrze- wziął go na kolana i zobaczył zazdrosne spojrzenie mężczyzny przy stoliku obok, więc bezceremonialnie zaczął całować szyję kochanka, na co ten oczywiście reagował cichutkim murczeniem
-Tom ,przestań- Syriusz zaczął niepewnie protestować i kręcić się w jego ramionach
-Ci... po prostu zamknij oczy i zrelaksuj się- całował jego ucho bardzo powoli wsuwając rękę pod jego koszulkę
-Ale, ludzie patrzę- udało mu się wyrwać
-Niech patrzą- kątem oka widział mężczyznę, który jakby zobaczył swoją szansę- Kochany proszę- raz jeszcze tym razem bardziej stanowczo usadził go na kolanach ale przodem do siebie- Nie podoba ci się?
-Bardzo mi się podoba- uśmiechnął się i pocałował go w policzek- ale nie przy ludziach- położył mu głowę na piersi
-Dobrze kochany- ucałował go w czoło- Ale...
-Tom, co się dzieje?- Teraz był już pewien, że coś jest nie tak
-Chcę by wszyscy wiedzieli, że jesteś tylko mój- wyszeptał prawie nieśmiało i z zażenowaniem
-Jestem- popatrzył mu w oczy
-Może jednak darujemy sobie, te lody?- Zaproponował
-Tak, to całkiem dobry pomysł- zszedł ukochanemu z kolan ale w tej samej chwili wziął za rękę.

Po tym incydencie spędzili całkiem przyjemny dzień. Mimo, że kilka razy dochodziło między nimi do kłótni, bo chociaż Syriusz pochodził z bardzo bogatej rodziny to nikt nigdy go nie rozpieszczał, a Tom, chciał mu ofiarować wszystko na co tylko popatrzył przez kilka sekund dłużej.
Więc skończyło się na tym, że Syriusz przechodził koło wielu sklepów w ekspresowym tempie by sakiewka ukochanego nie ucierpiała na tym wypadzie więcej niż to konieczne i tylko raz bardzo się wzruszył, gdy Tom zaproponował że kupić też coś dla Regulusa, bo i on przecież został sierotą.

Wrócili więc do dworu późnym wieczorem bardzo zmęczeni ale i zadowoleni. A jutro zapowiadał się jeszcze cięższy dzień, przynajmniej dla Toma.
Gdy już leżeli w łóżku przytuleni do siebie Syriusz nagle popatrzył mu w oczy
-Chcę tam jutro być- powiedział poważnie
-Kochany to nie jest dobry pomysł- pogłaskał go delikatnie
-Ale, to moi...
-Dlatego, nie chcę żebyś to oglądał. Kochany, ty nie jesteś stworzony do tej walki. To że jesteś po mojej stronie nie oznacza, że pozwolę żeby stała ci się jakakolwiek krzywda
-Tom, ja po prostu...
-O nic się nie martw zaopiekuję się tobą- pocałował go najpierw w policzek, a później w usta- a teraz już śpij jutro jest jeszcze dużo do zrobienia
-Dobranoc Tom- ziewnął i zamknął oczy- Kocham cię
-Nie tak bardzo jak ja kocham ciebie- powiedział i on również usnął, na zabawę będą mieć czas jutro rano , jeśli uda mu się wstać na tyle wcześnie.