Rozdział 22

Ten pierwszy wieczór gdy jego przyjaciele mieli spędzić w twierdzy nadszedł bardzo szybko.
Syriusz wciąż jeszcze oprowadzał jeszcze Remusa gdy zostali wezwani na kolację.

-Kochanie gdzie się podziewałeś?- Zapytał Tom gdy tylko weszli do jadalni
-Oprowadzałem Remiego- uśmiechnął się do mężczyzny
-Siadajcie już- powiedział Reg zniecierpliwiony był głodny jak wilk a czekali tylko na nich, Severus uśmiechną się bezczelnie do Syriusza. Owszem mógł się pogodzić z tym że są ze sobą ale wizja jego młodszego brata w łóżku ze Snapem to nie było coś co chciałby kiedykolwiek w życiu oglądać.
-Skarbie wszystko dobrze?- Tom objął go  i zaprowadził do stołu
-Tak- potrząsnął głową by ta straszna wizja się ulotniła i wziął ukochanego za rękę
-Tom, możemy jutro polatać?- Zapytał Reg
-Jeśli chcecie- uśmiechnął się do niego, mimo okropnego dzieciństwa był bardzo radosnym młodzieńcem i szybko zyskał jego sympatię
-Ja to może jeśli wolno odwiedził bibliotekę- odezwał się Remus nie patrząc na ich gospodarza
-Remi daj spokój oczywiście że możesz- Syriusz popatrzył na niego trochę dziwnie i Tom zaczął się martwić , jak z jego bratem poszło zaskakująco łatwo tak młody wilkołak wciąż może zranić jego ukochanego a tego chciał za wszelką cenę uniknąć- Chłopaki a jak tam w szkole?- Syri zmienił temat, chociaż i ten nie był do końca bezpieczny
-Nic ciekawego Dumbledore nawet pytał czy i ja chcę wrócić do domu z powodu tej sytuacji- uśmiechnął się Reg
-A więc zaczął nas bardziej obserwować- Syriusz zwiesił głowę to nic dobrego
-Nie koniecznie- odezwał się Severus- Jego jest łatwo zmylić to raz, a dwa nie ma podstaw do niczego a przecież nie jest w stanie wszystkiego przewidzieć ujął dłoń ukochanego, on już nie mieli powodów do zmartwień
-Syri, a ty wracasz? Reg nie chciał już dłużej być bez brata ale by go zrozumiał
-Tak i to po weekendzie- starał się nie zobaczyć zawiedzionego wzroku ukochanego, Tom był pewny że ten zostanie już  z nim z dala od niebezpieczeństw
-Super może zapanujesz nad Jamesem- wyrwało się Regowi niespodziewanie
-A co się dzieje?- Syriusz przeszedł wzrokiem z brata na najlepszego przyjaciela ale obaj milczeli jak zaklęci- Severusie?- To była jego jedyna nadzieja
-Wiesz jak Potter lubi nadużywać władzy. Więc odkąd zniknąłeś nie słucha już nawet Lupina. Teraz wziął się za gnębienie pierwszaków i to nie tylko z mojego domu. Sam byłem światkiem jak rzuca dość paskudne zaklęcie na małego Gryfona tylko dlatego że ten go potrącił- odpowiedział ignorując ostrzegawcze spojrzenie kochanka
-A był taki sympatyczny- Syriusz doskonale pamiętał co się stało że przyjaciel tak bardzo się zmienił, chociaż uważał że to nie jest powód do tego by był aż tak okrutny i ta ślepa wiara w dyrektora to było niemal przerażające- Remi nic z tym nie zrobiłeś?- Spojrzał z niedowierzaniem na przyjaciela
-Syri on zagroził że mnie zdemaskuje- zwiesił głowę wilkołak
-Remi przepraszam- rzucił się przyjacielowi na szyję- w tym wszystkim prawie zapomniałem
-Nic nie szkodzi, rozumiem- uśmiechnął się, stary dobry Syriusz najpierw robi a później myśli. Był jego przeciwieństwem i może dlatego tak dobrze się dogadywali
-Kochanie- przerwał im trochę zazdrosny Tom- robi się późno a ty miałeś ciężki dzień
-A tak masz rację- i wrócił na swoje miejsce przelotnie przytulając też mężczyznę.
Reszta kolacji upłynęła już w trochę lepszej atmosferze zwłaszcza że pojawiło się wino a jak się okazało żaden Black nie był w stanie pić tego trunku, żeby się nie spić i to do bólu.

-Tom- mężczyzna niósł ukochanego do sypialni
-Tak kochanie?- Zapytał cicho
-Czemu tu nie ma muzyki ja chcę muzykę- zajęczał jak małe dziecko
-Ci.. Skarbie za chwilę będziemy w sypialni
-Ale...- zaczął i został rozproszony przez idącą po korytarzu zbroję- Dzień dobry panu!- Przywitał się z uśmiechem, ale gdy ta ominęła ich bez słowa ukrył twarz w koszuli ukochanego i zachlipał cicho- On mnie nie lubi
-Lubi cię kochany tylko się spieszył- zapewnił Tom otwierając z ulgą drzwi sypialni
-Tom- duże błękitne oczy popatrzyły na niego prosząco- a możemy iść polatać?
-Syri proszę jest późno a ty jesteś pijany- nie miał cierpliwości mimo że ten wyglądał prze zabawnie w potarganym ubraniu z rozwianymi włosami i tą miną niewiniątka
-Chcę polatać i koniec- tupnął nogą i próbując ściągnąć koszulę
-Pomóc?- Zapytał mając nadzieję że ukochany nie wróci do tematu
-Ale będę latał- upewnił się jeszcze nim stanął spokojnie
-Tak będziesz- westchnął i pozbawił go ubrania
-A teraz ty- powiedział chłopak poważnie i zadziwiająco sprawnie dobrał się do jego rozporka
-Co ty knujesz?-Roześmiał się gdy ten popchnął go na łóżko
-Będę latał- stwierdził i bez ostrzeżenia wziął na wpół stojący członek mężczyzny do buzi. Tom nabrał głośno powietrze ciągle starając się nadążyć za logiką myślenia ukochanego, ale sprawny języczek i szybkie ręce mu to uniemożliwiały.
-Tom- usłyszał cichy szept i otworzył oczy, był rak pochłonięty doznaniem że zdziwił się gdy zobaczył twarz ukochanego przy swojej- Mogę polatać?
-Kochanie- pogłaskał go po twarzy
-Mogę- ścisnął ręką jego nabrzmiały członek
-Tak- szepnął i otworzył szeroko oczy bo Syriusz wdrapał się na niego i bardzo powoli wsuwał się na jego twardą erekcję- Kochanie powoli zrobisz sobie krzywdę- szepnął patrząc na niego zafascynowany. Teraz był piękny. Błogi uśmiech i przymknięte oczy zaróżowiona skóra. Chłopak pokręcił tylko przecząco głową i przyspieszył tępo dodatkowo chwytając swój członek, był blisko.
Tom ocknął się gdy usłyszał przeciągły jęk i on w końcu postanowił coś zrobić. Pchnął biodra mocno w górę i Syriusz doszedł, ale mężczyzna na tym nie poprzestał. Złapał go za biodra by trzymać w tej samej pozycji i kilka razy mocno się w nim poruszy. Jego kochanek jęczał i krzyczał z przyjemności ale wiedział że dwa razy to za dużo, puścił go by ten opadł na jego pierś i jeszcze kilka razy szybko się w nim poruszył dochodząc przygryzł ucho ukochanego.
Syriusz podniósł głowę już prawie spał i tylko uchylił jedną powiekę
-Widzisz mówiłem że będę latać- powiedział z uśmiechem i usnął wtulony w pierś kochanka.
Tom roześmiał się cicho i on też zapadł w objęcia morfeusza.