Rozdział 12

Syriusz siedział nad książkami w kącie pokoju wspólnego. Ale nie mógł się skupić. To wszystko co się stało, poprzednia noc i jeszcze słowa Snapea było tego za dużo.
No i jeszcze nie mógł z nikim o tym porozmawiać, bo niby z kim?
-Syri- z rozmyśleń wyrwał go głos Jamesa
-Tak?- Podniósł wzrok
-Coś ostatnio mnie unikasz- usiadł naprzeciwko niego
-Wcale- uśmiechnął się w stronę chłopaka
-A mnie się zdaje że tak. Przecież jesteśmy przyjaciółmi, a ja o wszystkim dowiaduje się od twojego brata. No i jeszcze przed wakacjami obiecałeś mi pomóc z Lili ..
-Wiem, wiem i już właśnie zamieniam się w słuch. Jaki masz plan?- Chociaż tak na prawdę nic go to nie obchodziło a myślami krążył od Toma do Regulusa. Od ogromnego szczęścia do dużych zmartwień. Takie huśtawki emocji źle wpływały na jego brzuch, nagle zaczął go boleć.
-...I co na to powiesz?- Usłyszał nagle
-Tak Rogaczu, to dobry pomysł- zmusił się do jeszcze jednego uśmiechu- Muszę iść nie najlepiej się czuję- i wstał pospiesznie
-Iść z tobą?- Zawołał za nim, ale w jego głosie nie było troski, bardziej ciekawość
-Nie, masz swoje sprawy- pomachał mu i wybiegł z pokoju wspólnego. Będąc już na korytarzu uspokoił się trochę.Miał wrażenie że to James pogorszył jego stan. Samo patrzenie na niego w ostatnich czasach.

Wyszedł na błonie by trochę pomyśleć. Czuł się zmęczony ale bardzo szczęśliwy. Za każdym razem gdy zamykał oczy przypominał sobie swój pierwszy raz i jak wszystko było takie wspaniałe. To uczuci bezpieczeństwa i miłości. A jednocześnie był niemal pewny że coś się stanie i nie będą mogli być razem. Dlatego nie chciał zwierzać się przyjaciołom.
-Wszystko u ciebie dobrze?- Usłyszał Remusa
-Tak, czemu pytasz?- Zwrócił się do niego
-Bo masz dużo na głowie- odpowiedział z tajemniczym uśmiechem na twarzy
-Reg ci powiedział- zrozumiał nagle
-Co nieco- usiadł na trawie
-Nie chcę o tym rozmawiać- też przysiadł
-A James, czy już się pogodziliście?
-Nie i wątpię że kiedyś to zrobię
-Tylko mu tego nie mów, on jest ostatnio zbyt blisko z Albsem
-Martwi cię to?- Zdziwił się
-A ty?- Odpowiedział pytaniem
-Z roku na rok jesteś coraz dziwniejszy- roześmiał się
-Przywykłeś- i on zaczął się śmiać- A teraz muszę lecieć wyobraź sobie że mam randkę
-O-był szczerze ucieszony- Opowiedz mi wszystko
-Pewnie- wstał i odszedł.
Syriusz patrzył jeszcze przez chwilę za odchodzącym przyjacielem. Dałby wiele żeby być tak beztroski jak on.
Nagle wylądował przed nim jastrząb Toma i upuścił przed nim list, po czym odleciał jakby w pośpiechu. Patrzył na to zdziwiony. Czyżby ukochany się rozmyślił? Z oszalało bijącym sercem rozerwał kopertę

                                                    Kochany
                           Raz jeszcze proszę Cię o wybaczenie za dzisiejszy dzień.
               I mimo, że jestem tak daleko od Ciebie  moje myśli są obok. Mam nadzieję, iż 
             dotarłeś szczęśliwie i bez zbędnych przygód.
              Będę w stanie spotkać się z Tobą w przyszłą niedzielę. Ale niestety nie na tak długo.
              Odeślij proszę jedną ze szkolnych sów.
                                                           Kocham Cię całym sercem i duszą
                                                                                          Tom


I chociaż może nie był to najbardziej romantyczny list na świecie zrobiło mu się ciepło na sercu a błogi uśmiech rozjaśnił jego twarz.
Spojrzał na zegarek, już był spóźniony na spotkanie ze Snapem. Zaczął więc biec.

-No i w końcu- odezwał się gdy tylko Syriusz przekroczył próg pokoju
-Miałem coś do załatwienia- odpowiedział- Czego chcesz?
-Wasz ojciec domyśla się że Reg się ze mną spotyka, wczoraj dostał list...
-Co?!- Aż usiadł z przerażenia
-Musisz coś z tym zrobić
-Tak, wiem- wstał i podszedł do niego- Reg będzie bezpieczny masz moje słowo- z wahaniem położył mu rękę na ramieniu
-Nie powiedziałby ci, uznałem że powinieneś wiedzieć
-I za to ci dziękuję. Teraz to moja sprawa, a ty zajmij się nim, kocha cię- odsunął się od niego
-Tak jak i ja jego- Severus popatrzył mu w oczy
-Po prostu się nim opiekuj- powiedział podchodząc do drzwi. Już wiedział co powinien zrobić. Ojciec już nigdy nie dotknie Regulusa. Nie jeśli zrobi to co konieczne.